Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η μουσικη μπορεί να χαρακτηριστεί ως Θεϊκό χάδι, θεϊκή γεύση παραδείσου.
Πάντα η μουσική έπαιζε κ παιζει σημαντικό ρολο στις ζωές των ανθρώπων.
Σε κάνει να θυμάσαι, να γελάς , να νιώθεις , να συναισθάνεσαι , να ονειρεύεσαι,να ελπίζεις,να θυμώνεις ,να νιώθεις ζωντανός....

Έτσι κ στην Αρχαία Ελλάδα, η μουσική ηταν σε καθε δραστηριότητα των ανθρωπων τότε.Συντρόφευε τις καθημερινές προσωπικες δραστηριοτητες τους μέχρι τις μεγάλες τους ενωτικές γιορτές!
Ήταν ενταγμένη στις ωρες της δουλειάς, στις ωρες θλίψης , στις ώρες γιορτης , δημοσιας κ ιδιωτικής,στους γάμους, στα συμπόσια.Στον αθλητισμό όπου ο αθλητής χρειαζόταν τον μουσικο ρυθμό για να του δίνει δυναμη.
Ετσι υπήρχε ενας αυλητής οταν ζύμωναν οι γύναικες, οταν θεριζαν στον τρύγο, όταν κωπηλατούσαν κ οταν πηγαιναν για μάχες.

Υπήρξε η δημιουργία Μουσικών αγώνων σε πολλές πόλεις της αρχαιας Ελλάδας πράγμα που δείχνει οτι η μουσικη ήταν αναπόσπαστο μερος της ζωής του τότε.Η αρχαιότερη καταγραφη στην ιστορία τετοιων αγώνων είναι τα "Κάρνεια" οπου λαβαιναν χώρα στην αρχαια Σπάρτη, μια πόλη οπου η μουσικη εκπαιδευση ήταν αρρηκτα δεμένη με την ζωή τους.

Στην Αθήνα , μετα τον 6ο αιώνα , η μουσική είχε τον κύριο λόγο στις δυο μεγαλες θρησκευτικές γιορτες της πόλης.
Τα μεγάλα "Παναθήναια" και τα "μεγάλα Διονύσια"!Όπου μουσικοι διαγωνισμοι διοργανωνονταν καθως επίσης ηταν κ η αφετηρία απ'όπου γεννήθηκαν κ αναπτύχθηκαν μουσικά κ ποιητικά είδη , με αποκορύφωμα το Αρχαιο Δράμα.
Ήταν ένα απο τα βασικότερα μαθήματα στην εκπαιδευση των νεων
και χάρη στην μουσική διασωθηκαν αρχαια αριστουργηματα όπως τα Ομηρικά έπη κ οι Τραγωδίες.
Όλα αυτα επειτα απο συστηματικές μελέτες ,αποδεικνύουν μεσα απο ενα πλήθος "αρχαιων αποδείξεων",το ρόλο της μουσικής στις ζωές των ανθρωπων!

Σωζώμενα έργα:
παρτιτούρες κ μουσικα κειμενα σε πάπυρους , σε λιθους , διασκορπισμένα .
61 μουσικα κειμενα οπου εχουν διασωθεί, φυσικά οχι ολοκληρα καθώς κ οι Δελφικοι ύμνοι.

Εκτός απο την "στήλη του Σείκιλου"!
Η μόνη σωζωμενη ολοκληρη , οπου ανακαλύφτηκε το 1883 κ οπου ο Σεικιλος αφιερωσε στην Ευτέρπη πάνω σε μια μαρμάρινη στηλη την επιτάφεια αυτη επιγραφη:
Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε:" ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ" (Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος σαν διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης). Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας: "ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ, ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ. ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ" (Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Για λίγο διαρκεί η Ζωή, ο χρόνος καθορίζει το τέλος). Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ


LIBERTINA

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και ευχαριστούμε για το θέμα...Να μαθαίνουμε και τίποτα και όχι να ανακυκλώνουμε το ρεπερτόριο του Ρέμου και του κάθε Ρέμου..

σωστήηηη

Εγώ τρελαίνομαι όταν σκέφτομαι ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν φτιάξει τόσους τρόπους βασιζόμενοι στα μαθηματικά! Διαβάζοντας, όμως, δυο βιβλία είδα ότι οι συγγραφείς δεν μπορούν να τα εξηγήσουν καλά, γράφουν "ίσως", "μάλλον", "μπορεί"... Άρα ακόμα και στη σημερινή εποχή δεν έχουμε πολυ-καταλάβει τι ακριβώς έκαναν.

Πάντως αυτό που μου έχει μείνει είναι ότι οι Αρχαίοι είχαν 8 τρόπους από τους οποίους κράτησαν 4 ήχους κατά την περίοδο της Ελληνικής Αυτοκρατορίας (κατά κόσμο Βυζαντινή) για να καταλήξουν οι Δυτικοί στους 2 τρόπους!

Αν έχω λάθος, οι διορθώσεις ευπρόσδεκτες.

Όντως πολύ ωραίο θέμα...
Έχουμε πάρα πολύ δρόμο ακόμα για να καταλάβουμε απόλυτα τί ακριβώς έκαναν

Οι Έλληνες είχαν φτάσει σε υψηλό επίπεδο πολιτισμού.
Οι τραγωδίες με τα χορικά ήταν και μουσικά έργα.
Διαφορετικά όμως από την σημερινή όπερα.
Πιστεύω η βυζαντινή μουσική μας δίνει μια αίσθηση της
Αρχαίας με τους υπέροχους ύμνους και την ποικιλία στα
ηχοχρώματα. Οι βυζαντινοί τρόποι εντυπωσιάζουν
πραγματικά με τον πλούτο τους. Επίσης εντυπωσιακοί
είναι οι αρχαίοι ρυθμοί γνωστότερος από αυτούς τα 9 όγδοα,
το σημερινό ζεϊμπέκικο.

ομορφο θεμα, ευχαριστω για τη γνωση

Ο Αρχύτας(400-350π.Χ.) ήταν πυθαγόρειος φιλόσοφος,
μαθηματικός και ίσως ο σημαντικότερος ειδικός σε θέματα
ακουστικής στην αρχαία Ελλάδα. Έζησε στον Τάραντα.
Οι έρευνές του για τον μουσικό ήχο τον οδήγησαν στην
ανακάλυψη ότι ο ήχος παράγεται από δονήσεις του αέρα
και ότι το ύψος του εξαρτάται από την ταχύτητα των παλμών.
Ψηλότεροι ήχοι παράγονται από ταχύτερους παλμούς και
χαμηλότεροι ήχοι από βραδύτερους παλμούς.
Ο Αρχύτας ήταν σύγχρονος και φίλος του Πλάτωνα.

Πυθικός νόμος

Τα Πύθια ήταν εορταστικά αγωνίσματα προς τιμή
του Απόλλωνα ο οποίος νίκησε τον Δράκο Πύθωνα.

Αυλητές-συνθέτες έπαιρναν κι αυτοί μέρος στους
αγώνες με τους αυλητικούς τους νόμους, τους οποίους και
συνέθεταν και ερμήνευαν στο διαγωνισμό.

Ο Πυθικός νόμος υπήρξε το πρώτο είδος προγραμματικής
μουσικής με σκοπό την περιγραφή του αγώνα
του Απόλλωνα με τον Δράκοντα Πύθωνα.

Τα μέρη του νόμου ήταν πέντε:

1. πείρα (εισαγωγή), κατά την οποία ο θεός εξετάζει αν
το έδαφος είναι κατάλληλο για αγώνα.

2.κατακελευσμός(πρόκληση) ο θεός προκαλεί τον δράκο σε μάχη.

3.ιαμβικόν, μίμηση του τριξίματος των δοντιών του δράκου.

4.σπονδείον, ανακοινώνεται η νίκη του θεού.

5.καταχόρευσις, νικηφόρος χορός του θεού