ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑΣ

Από τα διάφορα εγχειρίδια που χρησιμοποιούνται για το μάθημα του ειδικού αρμονίας,αρκετά διαδεδομένα είναι αυτά των

Καλομοίρη,Αμαραντίδη,Dubois,Διαμαντή,Κουτούγκου,Κανά,Ντουμπόφσκι κ.α. Έχοντας δουλέψει αρκετά απο αυτά με διάφορους

σπουδαστές, έχω καταλήξει ότι το πιο ευχρηστο είναι μάλλον αυτο του Αμαραντίδη.Η καλά συγκροτημένη δομή του,η απουσία

περιττών πληροφοριών και τα εύστοχα παραδείγματά του θεωρώ ότι το κάνουν πιο ευανάγνωστο και κατανοητό από τα υπόλοιπα.

Ωστόσο,επειδή κάθε καθηγητής ανάλογα με τη μέθοδο διδασκαλίας που ακολουθεί ,μπορεί να έχει παρατηρήσει κάτι διαφορετι-

κό και να έχει ξεχωρίσει κάποιο άλλο βιβλίο, θα ήθελα να διαβάσω απόψεις συναδέλφων αλλά και σπουδαστών (που επίσης εί-

ναι πολύ σημαντικές) πάνω στο θέμα.

Η αλήθεια είναι οτι τα βιβλία του Αμαραντίδη είναι από τα πιο ευανάγνωστα και κατανοητά όπως το λες αλλά εγώ είμαι τρελλή φαν του Καλομοίρη όσον αφορά την "επιστημονική" πλευρά.Οντως δεν είναι ότι πρέπει για κάποιον αρχαριο που τώρα ξεκινάει γιατι δεν θα καταλάβει απολύτως τίποτα χωρίς τη βοήθεια του δασκάλου αλλά όταν χρειαστεί να συμπληρώσει και να συγκεντρώσει τις γνώσεις του είναι το καλύτερο κατα τη γνώμη μου.
Επίσης θέλω να πω ότι τα καλύτερα θέματα,με την πιο σωστή σειρά και τα πιο μελετημένα είναι του Καλομοίρη Και αυτα που είναι για "γερούς λύτες" χωρίς να ξεφεύγουν απο τα πλαίσια της λογικής(το λέω για θέματα που κυκλοφορούν χωρίς να έχουν απόλυτη συνοχή) είναι του Ντυμπουά
Κάθε ένας συγγραφέας έχει δική του μεθοδο και συστημα Και θα συμφωνήσω ότι από τα ποιο εκπαιδευτικά ειναι του Αμαραντίδη αλλα και του Κουτούγκου επίσης,πολύ απλά γραμμένο και αυτό και με εύκολη "σειρα"

ANNA έγραψε:Η αλήθεια είναι οτι τα βιβλία του Αμαραντίδη είναι από τα πιο ευανάγνωστα και κατανοητά όπως το λες αλλά εγώ είμαι τρελλή φαν του Καλομοίρη όσον αφορά την "επιστημονική" πλευρά.Οντως δεν είναι ότι πρέπει για κάποιον αρχαριο που τώρα ξεκινάει γιατι δεν θα καταλάβει απολύτως τίποτα χωρίς τη βοήθεια του δασκάλου αλλά όταν χρειαστεί να συμπληρώσει και να συγκεντρώσει τις γνώσεις του είναι το καλύτερο κατα τη γνώμη μου.
Επίσης θέλω να πω ότι τα καλύτερα θέματα,με την πιο σωστή σειρά και τα πιο μελετημένα είναι του Καλομοίρη Και αυτα που είναι για "γερούς λύτες" χωρίς να ξεφεύγουν απο τα πλαίσια της λογικής(το λέω για θέματα που κυκλοφορούν χωρίς να έχουν απόλυτη συνοχή) είναι του Ντυμπουά
Κάθε ένας συγγραφέας έχει δική του μεθοδο και συστημα Και θα συμφωνήσω ότι από τα ποιο εκπαιδευτικά ειναι του Αμαραντίδη αλλα και του Κουτούγκου επίσης,πολύ απλά γραμμένο και αυτό και με εύκολη "σειρα"

Αμαραντίδης for ever....είναι κατανοητός και με σωστή σειρά....Αντιθέτως του Καλομοίρη είναι λίγο δυσνόητο ειδικά για τα παιδιά που είναι ακόμη στην αρχή της μελέτης τους....

Καλώς σας βρήκα λοιπόν κι εγώ.

Λοιπόν η δική μου η γνώμη είναι η εξής.

Ο Αμαραντίδης είναι καλός για το πρώτο έτος της Αρμονίας αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν αρκετά λάθη αργότερα και ειδικα΄στις αλλοιωμένες συγχορδίες νομίζω ότι γίνονται ''εγκλήματα''!!!!!

Για μαθητές το βιβλίο που συνηστώ εγώ είναι ή του ''Αδάμ''( αν και είναι λίγο περίπλοκο σε μερικά ζητήματα αλλά με τη βοήθεια του δασκάλου λύνονται όλες οι απορείες),
ή την αρμονία του Hindemith.

Τώρα για δασκάλους δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο βιβλίο Αρμονίας από του Piston.

steliospapakosmidis έγραψε:Καλώς σας βρήκα λοιπόν κι εγώ.

Λοιπόν η δική μου η γνώμη είναι η εξής.

Ο Αμαραντίδης είναι καλός για το πρώτο έτος της Αρμονίας αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν αρκετά λάθη αργότερα και ειδικα΄στις αλλοιωμένες συγχορδίες νομίζω ότι γίνονται ''εγκλήματα''!!!!!

Για μαθητές το βιβλίο που συνηστώ εγώ είναι ή του ''Αδάμ''( αν και είναι λίγο περίπλοκο σε μερικά ζητήματα αλλά με τη βοήθεια του δασκάλου λύνονται όλες οι απορείες),
ή την αρμονία του Hindemith.

Τώρα για δασκάλους δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο βιβλίο Αρμονίας από του Piston.

Του Αδαμ δεν το εχω διαβασει ολο και δεν εχω γνώμη.Ο Χιντεμιτ ειναι πλύ καλος και γραφει και ωραι τους ξενους φθογγους αλλα δεν ειναι πολύυυυυ μοντέρνα αρμονία?? ???ΝΟμίζω ότι παρα πολλά πράγματα δεν είναι "κλασσικά" και γενικότερα δεν είναι γενικότερα αποδεκτος από επιτροπες...ΔΕν μπορείς να δώσεις για πτυχίο ειδικού με κανόνες Χίντεμιτ..Εχει πολλές αποκλήσεις που φε΄θγει η κλασσικη απο την μοντέρνα αρμονία..
Και ο πίστον "μοντερνίζει" λίγο αλλά δεν είναι για μαθητές

ANNA έγραψε:

steliospapakosmidis έγραψε:Καλώς σας βρήκα λοιπόν κι εγώ.

Λοιπόν η δική μου η γνώμη είναι η εξής.

Ο Αμαραντίδης είναι καλός για το πρώτο έτος της Αρμονίας αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν αρκετά λάθη αργότερα και ειδικα΄στις αλλοιωμένες συγχορδίες νομίζω ότι γίνονται ''εγκλήματα''!!!!!

Για μαθητές το βιβλίο που συνηστώ εγώ είναι ή του ''Αδάμ''( αν και είναι λίγο περίπλοκο σε μερικά ζητήματα αλλά με τη βοήθεια του δασκάλου λύνονται όλες οι απορείες),
ή την αρμονία του Hindemith.

Τώρα για δασκάλους δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο βιβλίο Αρμονίας από του Piston.

Του Αδαμ δεν το εχω διαβασει ολο και δεν εχω γνώμη.Ο Χιντεμιτ ειναι πλύ καλος και γραφει και ωραι τους ξενους φθογγους αλλα δεν ειναι πολύυυυυ μοντέρνα αρμονία?? ???ΝΟμίζω ότι παρα πολλά πράγματα δεν είναι "κλασσικά" και γενικότερα δεν είναι γενικότερα αποδεκτος από επιτροπες...ΔΕν μπορείς να δώσεις για πτυχίο ειδικού με κανόνες Χίντεμιτ..Εχει πολλές αποκλήσεις που φε΄θγει η κλασσικη απο την μοντέρνα αρμονία..
Και ο πίστον "μοντερνίζει" λίγο αλλά δεν είναι για μαθητές

Γι αυτό και διευκρίνησα ''για δασκάλους'' Piston.
Τώρα βέβαια δεν έχεις και άδικο όσων αφορά την παλαιότητα των αντιλήψεων του Himtemith Αννα, απλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μάθει περισσότερα πράγματα τουλάχιστον για τις αλλοιωμένες συγχορδίες και τους ξένους φθόγγους ο μαθητής από το να διαβάσει τον Αμαραντίδη.

Πάντως εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο συνδυασμός πολλών βιβλίων είναι το καλύτερο

steliospapakosmidis έγραψε:


Γι αυτό και διευκρίνησα ''για δασκάλους'' Piston.
Τώρα βέβαια δεν έχεις και άδικο όσων αφορά την παλαιότητα των αντιλήψεων του Himtemith Αννα, απλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μάθει περισσότερα πράγματα τουλάχιστον για τις αλλοιωμένες συγχορδίες και τους ξένους φθόγγους ο μαθητής από το να διαβάσει τον Αμαραντίδη.

Πάντως εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο συνδυασμός πολλών βιβλίων είναι το καλύτερο

Aυτό μόλις θα έλεγα κι εγώ.Μια έρευνα από πλευράς του δασκάλου και ένας συνδιασμός βιβλίων θα συμφωνήσω οτι είναι πάντα ότι καλύτερο

ANNA έγραψε:

steliospapakosmidis έγραψε:


Γι αυτό και διευκρίνησα ''για δασκάλους'' Piston.
Τώρα βέβαια δεν έχεις και άδικο όσων αφορά την παλαιότητα των αντιλήψεων του Himtemith Αννα, απλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μάθει περισσότερα πράγματα τουλάχιστον για τις αλλοιωμένες συγχορδίες και τους ξένους φθόγγους ο μαθητής από το να διαβάσει τον Αμαραντίδη.

Πάντως εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο συνδυασμός πολλών βιβλίων είναι το καλύτερο

Aυτό μόλις θα έλεγα κι εγώ.Μια έρευνα από πλευράς του δασκάλου και ένας συνδιασμός βιβλίων θα συμφωνήσω οτι είναι πάντα ότι καλύτερο

Η αλήθεια είναι ότι και η δασκάλα μου τον Χιντεμιτ επέλεγε.ποια η γνώμη σας??

ΑΓΛΑΙΑ έγραψε:
Aυτό μόλις θα έλεγα κι εγώ.Μια έρευνα από πλευράς του δασκάλου και ένας συνδιασμός βιβλίων θα συμφωνήσω οτι είναι πάντα ότι καλύτερο

Η αλήθεια είναι ότι και η δασκάλα μου τον Χιντεμιτ επέλεγε.ποια η γνώμη σας??[/quote]
Οως ε΄θπα και πριν ο Χιντεμιτ είναι πολύ μοντέρνος και όπως είπε κι ο Στελλιος ο συνδιασμός βιβλίων είναι ο καλύτερος.