Το τρακ στη μουσική ερμηνεία.

Θα ήθελα να συζητήσουμε για το τρακ, για το άγχος
που προκαλείται στον μουσικό πριν βγει να ερμηνεύσει
ένα μουσικό έργο.
Υπάρχει το τρακ που διαρκεί μέχρι να βγεις στη σκηνή
και εξαφανίζεται όταν βγεις σε αυτή και
εκείνο που κρατάει ενόσω είσαι στη σκηνή και μπορεί
να φανεί πολύ επιζήμιο.
Θα ήθελα να μου πείτε τις εμπειρίες σας και τι σας
βοήθησε να το ξεπεράσετε ή όχι.
Σίγουρα η σωστή μελέτη μας δίνει περισσότερη σιγουριά
όπως και η αυτοπεποίθησή μας.
Πάντως εγώ γνωρίζω μεγάλα ταλέντα που δυστυχώς το
τρακ τα εμπόδισε να δείξουν στο κοινό τις ικανότητές
τους. Υπάρχουν αλήθεια τρόποι ώστε
να ξεπεραστεί το τρακ όταν αυτό γίνεται επιζήμιο για
τον μουσικό? Θα χαρώ να μάθω τις απόψεις σας για το θέμα.

Αγαπητή helios,

κάπου στο φόρουμ έχουμε αναφερθεί εκτενέστερα σ'αυτό το θέμα. Χάριν συζητήσεως ωστόσο, θα σου πω ότι συμφωνώ μαζί σου και όντως μπορεί να προκαλέσει ζημιές.
Ανάλογη εμπειρία δεν είχα προσωπικά. Είμαι αγχώδης αλλά ως δια μαγείας καταφέρνω να το διαχειρίζομαι και να το διοχετεύω σε δημιουργία. Μου πήρε χρόνο, αλλά το έμαθα.

Θα ήταν καλή ιδέα να υπάρχει και ένα
τέτοιο μάθημα στα Ωδεία ώστε να βοηθάει
άτομα με επιζήμιο τρακ να ξεπεράσουν
το πρόβλημά τους και να αποδώσουν καλύτερα
σε εξετάσεις, διαγωνισμούς, παρουσιάσεις.
Δεν ξέρω αν υπάρχει ήδη, δεν το γνωρίζω.
Μπράβο lex που το διαχειρίζεσαι καλά.
Από προσωπική μου εμπειρία πολλές φορές
δεν έχω αποδώσει πχ. σε εξετάσεις εκείνο
που πραγματικά μπορώ. Ωστόσο έχω βελτιωθεί
με τον καιρό, με την εμπειρία.
Αν γνωρίζει κάποιος να γίνονται σεμινάρια σχετικά με το θέμα
θα χαρώ να με πληροφορήσει.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο σεμινάριο ή μάθημα που να πραγματεύεται το τρακ στις εξετάσεις ή στις συναυλίες ή στις οντισιόν.
Από την προσωπική μου εμπειρία, θα σου πω πως βοηθάει πολύ η μακροχρόνια και συνεπής προετοιμασία, ώστε να εξαλειθφούν παράγοντες άγχους όπως η αβεβαιότητα ή η αμηχανία. Η συνεχής και συνεπής έκθεση επίσης, αυτό που λέμε εμπειρία, βοηθάει πάρα πολύ...
Κατά τ' άλλα, νομίζω ότι ένα συνεχές φιλοσοφικό μάντρα μπορεί να βοηθήσει εξίσου...
Και εξηγώ:
Μπορούμε με εξάσκηση να προγραμματίσουμε ή να επαναπρογραμματίσουμε το μυαλό μας ή το σώμα μας. Αν εντοπίσεις ποιες σκέψεις σου δημιουργούν άγχος, μπορείς να τις αντικαταστήσεις με άλλες σκέψεις που το αποβάλλουν. Συνήθως μας δημιουργεί τρακ το γεγονός ότι κρινόμαστε ή ότι εκτιθέμεθα. Αν σκεφτείς όμως ότι αυτοί που σε κρίνουν έχουν περάσει ήδη από αυτό το στάδιο και μπορούν να κατανοήσουν τον παράγοντα, ή ότι ακόμα και για κοινό που δεν έχει την αντίστοιχη μουσική γνώση, αυτά που εσύ καταλαβαίνεις ως λάθη δεν γίνονται αντιληπτά, αυτό μπορεί να σε ξεαγχώσει...
Επίσης, μπορείς να σκέφτεσαι την ανακούφιση του μετά την εξέταση ή συναυλία, ή να αποσπάς το μυαλό σου με συζητήσεις άσχετες πρίν την εμφάνιση, ή πως θα σου φαίνεται ανούσιο όλο αυτό το άγχος μετά πολύ καιρό, κ.α.
Θυμάμαι μια πρόσφατη κατάθεση του μεγάλου βοκαλίστα Bobby McFerrin μετά τη συναυλία του στο μέγαρο. Μόνος με ένα μικρόφωνο και σε ένα κατάμεστο Μέγαρο, και ένα κοινό που απαρτιζόταν κατά κύριο λόγο από μουσικούς και τραγουδιστές (αυτό κι αν είναι έκθεση). Είπε, λοιπόν, ότι ποτε πρίν τις συναυλίες του δεν κάθεται με τις ώρες στα παρασκήνια, δεν το σκέφτεται σαν συναυλία, αλλά σαν κάτι που το κάνει καθημερινά με ζέση και πάθος. Γι αυτό και καταφθάνει στο χώρο της συναυλίας την τελευταία στιγμή, και φέρνει μαζί του τη μυρωδιά, την εικόνα και το θόρυβο της εκάστοτε πόλης. Δεν κάνει κάτι άλλο από αυτό που αγαπάει και χαίρεται. Αυτό παρ' όλες τις αντιρρήσεις των διοργανωτών και μάνατζερ.
Αυτό μου φάνηκε τόσο ενδιαφέρον και άρχισα να το εφαρμόζω κι εγώ. Βοηθάει πολύ.
Γενικώς, ο καθένας μπορεί να βρεί πράγματα και σκέψεις που τον βοηθάνε να αποσπάσει το μυαλό του από σκέψεις που δημιουργούν το άγχος. Δεν γίνεται άμεσα, αλλά μακροπρόθεσμα βοηθάει πολύ.
Εξάσκηση αυτού που λέμε αυτοσυγκέντρωση (εμένα κι ένα ποτηράκι κονιάκ με βοηθάει, μπορεί να είναι κι η ιδέα μου)
Και ένα προσωπικό μάντρα, η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε με φόβους και άγχη. Ό, τι έιναι να γίνει θα γίνει, η ιστορία δεν θα θυμάται τίποτα από αυτά, η μνήμη του συναισθήματος ομως θα μας ακολουθεί πάντα, ας φροντίσουμε να το ευχαριστιόμαστε...

Κατά τη γνώμη μου πρέπει ο καθένας να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος (που σημαίνει διαβασμένος), να έχει κάνει πρόβες (όχι μόνο μία) μπροστά σε κοινό και να μην είναι πολύ ώρα πριν την εκδήλωση στο χώρο. Η αναμονή -κατά τη γνώμη μου - συμβάλλει πολύ.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τη βοήθεια σου "mia kapoia".
Πολύ ενδιαφέροντα όσα λες. Λέω να υιοθετήσω από
σήμερα κάποιο μάντρα που να έχει ευεργετικά αποτελέσματα
στο παίξιμό μου. Σίγουρα θα βρω το κατάλληλο για μένα.
Όταν θα έρχεται το σύνηθες συναίσθημα φόβου θα το
αντικαθιστώ με κάτι πολύ θετικό. Και ελπίζω με την επανάληψη
να αποβάλλω σταδιακά το άγχος και να το αντικαταστήσω
με όμορφα συναισθήματα που θα με κάνουν να νιώθω πιο
χαλαρή στη σκηνή. Με ενέπνευσες πολύ θετικά και νά σαι καλά.
Βέβαια εννοείται πως η καλή προετοιμασία και η συνεχής έκθεση
στο κοινό παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο. Δεν μπορεί να βγεις
σε μια συναυλία απροετοίμαστος και να περιμένεις τα καλύτερα
αποτελέσματα.

Θα συμφωνήσω πως το άγχος γενικότερα προκύπτει απ'την ανασφάλεια μας για οτιδήποτε καλούμαστε να παρουσιάσουμε. Ωστόσο σίγουρα υπάρχουν άτομα που έχουν άγχος, έμφυτο, για το οτιδήποτε μπορεί να τους αφορά (απ'το τι ώρα πρέπει να σηκωθούν το πρωί για να πάνε στη δουλειά στην ώρα τους, μέχρι και το αν θα χτυπήσει το ξυπνητήρι, ώστε να είναι στην ώρα τους...) Γι'αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει φόρμουλα πιστεύω. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος ειδικός για να τους βοηθήσει, αλλά αυτός δεν είμαι, σίγουρα, εγώ.

Μην αγχώνεστε βρε παιδιά.Ολα καλά,όλα ανθηρά!!!Το άγχος υπάρχει στη ζωή μας έτσι κι αλλιώς,οπότε δε βαριέσαι!!Εγώ σχεδόν πάντα αγχώνομαι,αλλά έχω συνηθίσει και ζώ με αυτό!!

Συμφωνώ με τον boulema! άμα δεν μπορείς να το αποφύγεις κάτσε και απόλαυσέ το!!! Εξάλλου, μια ζωή την έχουμε!!!!!Άνθρωπε φιλοσόφησε!

πολυ ωραια αυτα που λετε αλλα... εγω μονο που το σκεφτομαι τρεμω σαν το ψαρι!!! θα ακολουθησω ομως τις συμβουλες σας και για να δουμε...

'Ολγα η πρώτη φορά είναι που "πονάει". Θα δεις ότι οι επόμενες θα σου φανούν "παιχνιδάκι"

Lex μακαρι να ειναι οπως λες !